I only wished to be something beautiful through my music… Through my silent devotion… ~ Nightwish, Oceal Soul ~

Είμαι απλά μια έφηβη, με μεγάλες αγάπες όμως. Μία από αυτές είναι η Ιαπωνία. Πολλές φορές ονειρεύομαι να ζήσω εκεί –Τόκιο: Η πόλη των ονείρων μου –Μ' αρέσει η ιαπωνική μουσική, οι ιαπωνικές σειρές, η ιαπωνική κουλτούρα και είπα να μοιραστώ αυτήν την αγάπη μαζί σας όπως και ότι άλλο εγώ θεωρώ όμορφο… Εκτός αυτού όμως εδώ θα δεις και πράγματα που με ενοχλούν καθώς και την γνώμη μου για ότι συμβαίνει γύρω μας που με επηρεάζει.

Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2012

Το προσκλητήριο



Στο προσκλητήριο ήτανε χιλιάδες,
πλάι στους απόντες έμπαινε ο σταυρός,
μετρήθηκαν για σιγουριά οι μανάδες,
κανείς δεν είπε το όνομα «νεκρός».
Ο Νίκος κι ο Βαγγέλης κι ο Σταμάτης
κι εκείνος που τους μίλαγε βραχνά
κι η κοπελιά που βρήκαν το όνομα της 
σβησμένο στης σχολής τα πρακτικά.
Στο προσκλητήριο ήτανε παρόντες
ένας καημός, μια μνήμη και αριθμοί.
Ζούνε ανάμεσά τους κι οι απόντες,
για πάντα θα θυμούνται οι ζωντανοί.




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου